Het is nu ruim vijf jaar nadat we verkozen worden uit alle inzendingen voor de tijdelijke invulling van de Paardenwei. Tot nog toe is het de gemeente gelukt om elk jaar met nieuwe bestuurlijke wijzigingen te komen, waardoor ons initiatief gefrustreerd wordt.

Nu is het een fietspad dat over het stukje moet (ja MOET, want hiervoor zijn inmiddels talloze adviseurs ingehuurd, om dit plan te onderbouwen...) leiden.

We hebben na de eerste signalen ons plan aangepast en laten zelfs het fietspad - als het er ooit komt - door het gebouw lopen. Langs de glazen pui van de huiskamer. Verlicht, zichtbaar, veilig.

Maar dat mag niet baten.

Nog niet. Uit ons onderzoek blijkt, dat niemand staat te wachten op een fietspad over de Paardenwei. Studenten en jongeren hebben behoefte aan betaalbare woningen. Hiervoor zijn wij geselecteerd en we hebben nog geen overtuigende redenen gehoord, waarom dat hier niet zou kunnen.

Morgen avond zullen we de selectie en de ZEER frustrerende houding van de gemeente t.a.v. ons initiatief op de informatiebijeenkomst aanspreken.

Het is trouwens zeer bijzonder dat we tot geen van de afgelopen informatieavonden een uitnodiging of informatie hebben ontvangen. Er zal toch geen opzet in het speel zijn?

Vandaag valt dit stuk in het Parool te lezen waarvoor we enkele dagen geleden ook bevraagd werden. Het is natuurlijk erg jammer dat een handje vol buren zo ten strijde gaat omdat zij zelf in het verleden niet bereikten wat zij wilden bereiken: een hutje in eigen tuin. Dat we zowel met de initiatiefneemster van het onkruidproject in gesprek zijn gegaan om haar alsnog bij de moestuin van Huize Kerklingh te betrekken als ook de directe buren een aan een groene gevel bevestigd afdakje voor hun tuin  hebben aangeboden, wordt met geen enkel woord door hun genoemd. Ook niet, dat zij zich telkens weer zonder vergunning toegang tot het afgesloten stukje groen verschaffen dat wij na ruim 45 jaar juist ook toegankelijk maken voor de buren. Triest, dat er herhaaldelijk - na inmiddels meer dan vijf persoonlijke gesprekken - voor de zoveelste keer brieven achter onze rug om naar gemeente en pers gestuurd worden, om - notabene voor eigen belang - ons ecologisch woonproject te boycotten waarmee we op een duurzame wijze een tijdelijke oplossing voor het nijpende woningtekort willen bieden.

​Maar leest u het artikel in het Parool zelf. 

Fotocredit: @Jean-Pierre Jans

We hadden natuurlijk nooit verwacht dat het zo lang zou duren om een door particulieren geinitieerd project van de grond te krijgen. Nu zijn gelukkig bijna alle opstakels genomen in het voortraject en wordt hard gewerkt aan de voorbereidingen voor de bouwvergunning en de financiering.
Dat vraagt - net zoals de reeds afgelegde weg - om goed overleg, kennis van zaken en deugdelijke onderbouwingen.

We zijn dan ook zeer blij met de vele ondersteuningen vanuit de grotere ingenieursbureaus, financiele en juridische adviesbureaus, accountants etc. Onze bijzondere dank gaat ook uit naar de ondersteuning vanuit de buurt en het platform van geinteresseerde bewoners.

Velen - enkele uitzonderingen daargelaten - kunnen net als wij niet wachten totdat het stukje braakliggend terrein tot leven komt, waar buren, bewoners en anderen elkaar binnen een urbaan-ecologisch en innovatief woonproject op een nieuwe wijze kunnen ontmoeten.

Op 14 oktober 2015 begon voor de derde keer de zoektocht naar de Radicale Vernieuwers van Nederland. Meer dan 220 inzendingen kwamen binnen. De longlist met de 35 semi-finalisten bestaat uit een groep ondernemers met baanbrekende nieuwe ontwikkelingen. Woodyshousing is geselcteerd als één van de radicale vernieuwers. Op 13 januari wordt de shortlist bekend gemaakt en kan door het publiek gestemd worden op de favoriete Radicale Vernieuwer.

Wat zijn radicale vernieuwers?
Radicale Vernieuwers is een initiatief van Kennisland, VandejongenVrij Nederland om mensen met radicaal positieve, duurzame en sociale initiatieven in de spotlight te zetten.

In 2013 begon de zoektocht naar Radicale Vernieuwers in Nederland. Tot nu toe zijn er zevenendertig Radicale Vernieuwers gekozen door een vakkundige jury. De eerste twee edities leverden een spannende, bonte verzameling individuen en organisaties op.

Herman Wijffels, juryvoorzitter 2013, over Radicale Vernieuwers: “Het is hoopgevend dat er zoveel gebeurt. Radicale Vernieuwers zijn ‘laboratories of hope’, experimenteerruimtes waar gewerkt wordt aan de samenleving van de toekomst.”

Wie komt in aanmerking?
Radicale Vernieuwers zijn personen of organisaties die met durf en visie oplossingen bedenken voor een betere wereld. Ze stellen bestaande systemen op de proef en werken op eigen kracht aan concrete antwoorden op maatschappelijke vraagstukken. Radicale Vernieuwers kunnen verschillende gedaantes aannemen: van bankdirecteur tot hacker, van ambtenaar tot start-up, van kunstenaar tot wetenschapper.

Welk antwoord geeft Woodyshousing op maatschappelijke vraagstukken?
​Woodyshousing streeft naar een schaalbare, hoog kwalitatieve en tegelijk betaalbare oplossing voor de wereldwijd groeiende huisvestingsvraag. Woodyshousing geeft een antwoord op het bestaande en groeiende tekort aan fatsoenlijke, gezonde, duurzame en betaalbare huisvesting door een radicaal duurzaam en circulair bouwsysteem te combineren met technolgie en actieve deelname van de community.

Wie zijn de 35 semi-finalisten?
Bekijk hier de lijst van 35 semi-finalisten waaronder zeer inspirerende en mooie initiatieven. 

film

Na alle aandacht die het initiatief Huize Kerkelingh de laatste weken in de pers kreeg, ontvingen we een telefoontje van meneer Kerkelingh die ons feliciteerde met het initiatief en zijn dank uitsprak voor het eerbetoon dat we door de naam-keuze brachten aan zijn overleden vader, de uitbater van de slagerij.

Geraakt door het emotionele verhaal waren we toch zeer blij met de vraag of er misschien ruimte in het huiskamerrestaurant was voor een reeks oude foto's. Daar zeggen we geen nee tegen!

Misschien kunnen we op deze manier een stukje historie toevoegen aan deze plek. 

​Dit stukje wordt zeker vervolgd.....

​Onze community barst van de jonge en enthousiaste talenten. Filmacademie, conservatorium, anthropologie... en dan is dit nog maar het begin. Vandaag was het af: weken van filmopnames, interviews, settings, monteren... Het resultaat overtreft onze verwachtingen. "Sunny Amsterdam" van Jonne Laurien is - wat ons betreft - de song voor een geweldig Amsterdam! Living in paradise!

_Gisteren was het dan zo ver. Om iets na 14h arriveerden wij op het Haarlemmerplein voor het binnenhalen van draagvlak voor ons initiatief. We hadden afgesproken bij de Wubbo Ockels Boom, die bij nader inzien WUBBO BOOM heette. Het was ook een moment van stilte toen we ontdekten dat het precies één jaar geleden was dat deze boom feestelijk onthuld werd. Een grote bron van inspiratie ook voor ons.

Iets later kwamen we in gesprek met een jonge vader, die op de bank ging zitten. Na ons inleidende vraag vertelde hij dat hij werkzaam is bij URGENDA en of wij die organisatie kenden. Ja, die ons ons goed bekend. Op dit moment de CLIMATE MILES lopend van Nederland naar Parijs in de aanloop naar de COP21, de grote wereldconferentie over het klimaat. Het bleek dat deze vader diezelfde avond nog richting Belgie ging om ook enkele kilometers mee te lopen.

Toeval bestaat niet. Blij waren wij dat hij ons initiatief graag wilde steunen. Mooi toch, zo'n buurman?

Ook gisteren maakten we via TWITTER kennis met een fenomeen dat we op die manier niet kenden: NIMBY.
NIMBY's schijnen een bijzonder fenomeen te zijn in een welstandssamenleving. Het duurde even voordat we erachter kwamen wat dat betekende: met een beetje fantasie lukte ons dat. NIMBY's zijn mensen die - in geval zij een achtertuin hebben - daar niets willen: NOT IN MY BACKYARD!

Nu hadden we niet verwacht dat we in Amsterdam NIMBY's zouden ontmoeten, immers ligt ons initiatief niet in een wijk waar veel mensen een achtertuin hebben, in elk geval niet eentje die van hun is. Het blijkt echter zo, dat NIMBY's ook en vooral aangrenzende achtertuinen als hun eigendom beschouwen, zelfs liggen die enkele straten verder. 

Het stukje waar wij over spreken betreft een al ruim 40 jaar braakliggend stuk grond, dat afgesloten voor de buurt achter een schutting ligt. Waar in der loop van de jaren het wilde groen om zich heen groeide en waar de directe buren (in elk geval één iemand) recentelijk een stekkie heeft geplant in het bijzijn van de lokale krant, waarbij we het planten van bomen uiterst leuk vinden maar ons wel afvragen of daar ueberhaupt een vergunning voor aangevraagd werd of dat het onder gorillia gardening valt (het illegaal planten van bomen) met het doel ons initiatief te boykotteren.

Hoe dan ook, we kwamen gisteren met veel buren in gesprek en willen de gevoeligheden toch graag in kaart brengen:
Argumenten van mensen die geen draagvlak verlenen:

• ​we willen geen studenten in de buurt
• we krijgen geen zon meer in de tuin
• we zijn er principieel tegen
• we kennen de buurman die ertegen is
• het geeft overlast
• er is net een boom geplant
• de vogels
• het uitzicht
• het lawaai
• de gemeente

Redenen om draagvlak te steunen:

• hoog tijd dat er iets gebeurt als het kan
• immense kamernood in de stad
• leuk, studenten
• gaaf, een huiskamerrestaurant
• hoor ik ook bij de buurt?
• waar kan ik me aanmelden?
• ik hou niet van NIMBY's
• dit kan op nog veel meer plekken
• leuk dat jullie dit doen
• als je me maar niet spamt
• hoe doen jullie dat?
• gaat het naar tien jaar weer weg? Waarheen?
• alleen voor studenten?
• kan dit ook voor starters?

Wat ons opviel waren de verschillende niveaus waarop iedereen naar dit initiatief ging kijken: economisch, ecologisch, sociaal, persoonlijk, afhankelijk, nieuwsgierig... Wat ons ook opviel waren de positieve geluiden over het feit dat we daar stonden en in gesprek gingen. Leek het ons aanvankelijk een nogal merkwaardige vraag vanuit de gemeente nadat we al een bureninformatieavond georganiseerd hadden en bewust het contact met enkele buurtorganisaties gezocht hadden, bleek dit toch een schot in de roos en zouden we bijna willen stellen dat deze eis (draagvlak aantonen) opgenomen zou moeten worden in elke omgevingsvergunning. 

​De stad Amsterdam krijgt bij deze een hele grote pluim van ons!

Om het draagvlak ook in de buurt direct te ontmoeten, bezoeken we a.s. zondag de buren.

We ontmoeten elkaar tussen 14 en 17h op het Haarlemmerplein en gaan van daaruit in gesprek met buren en bezoekers - ook in de omliggende straten.

Ter plekke laten we zien dat niemand 'bang' hoeft te zijn voor studenten die op zoek zijn naar goede, centrale en betaalbare huisvesting. 

Het is een schrijnend tekort - niet alleen onder studenten. Woodyshousing kan op een innovatieve en duurzame wijze een steentje bijdragen om dit tekort - tenminste voor enkele jaren op deze locatie - te verhelpen. 

We hopen op vele steunbetuigingen!

Kan je er niet bij zijn? - geen nood: hier kan je online je steun betuigen.

(en woensdag, 11.11.2015 bezoeken we ook de boerenmarkt op het Haarlemmerplein)

We vinden het echter ook belangrijk om de naaste buren te benaderen. Vanzelfsprekend kan iedereen ook even kennis maken met elkaar.